Jesienią 1980 rozpoczęły się aresztowania liderów KPN. 6 grudnia 1980 aresztowano Tadeusza Jandziszaka z Wrocławia.

W obronie wszystkich aresztowanych pisano listy protestacyjne i zbierano pod nimi podpisy, pracownicy wrocławskiego MPK 3 lutego 1981 przeprowadzili godzinny strajk ostrzegawczy a 12 lutego nie ukazały się we Wrocławiu gazety wskutek strajku wrocławskich drukarzy. Bezskutecznie. Za to działacze oświatowej "S" doprowadzili w marcu 1981 do przywrócenia do pracy Zygmunta Urbana.

5 marca 1981 powstał we Wrocławiu Międzyzakładowy Komitet Obrony Więzionych za Przekonania (od sierpnia - Regionalny KOWzaP). Jego przewodniczącym został Bogusław Girin (ur. w 1949, prac. Centrum Naukowo-Produkcyjnym Automatyki Energetycznej we Wrocławiu). W skład wrocławskiego KOWzaP-u weszli m.in.: Jerzy Bernat, M. Chamiec, Marian Filar, Henryk Górny, Karina Jandziszak, Jerzy Jasnosz, Z. Kopystyński, Tomasz Korolewicz, Jerzy Kuras, ZBigniew Mazurek, Janusz Młynarz, Tadeusz Mocała, Jerzy Piasecki, A. Pleśnar, Maciej Ruszczyński, Zygmunt Staszewski, Andrzej Warzyński. Komitet wydawał pismo pn. "Biuletyn Informacyjny Regionalnego Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania - Wrocław".

12 marca 1981 Regionalny KOWzaP utworzono w Jeleniej Górze, który największą aktywność przejawiał w marcu i kwietniu 1981, kiedy to zorganizował akcję zbierania podpisów pod petycją o uwolnienie działaczy KPN.

25 maja 1981 NZS i "S" zorganizowały we Wrocławiu 15-tysięczną demonstrację po mszy świętej we wrocławskiej katedrze w intencji więzionych za przekonania. Przed siedzibą ZR przemawiali: Karina Jandziszak (żona Tadeusza), Adam Pleśnar, Henryk Górny (obaj z ROPCiO), Jarosław Broda i Lech Lipiński (NZS) oraz Karol Modzelewski i Władysław Frasyniuk.

W maju 1981 powstały KOWzaP-y w Wałbrzychu i Dzierżonowie a w październiku 1981 - w Strzelinie i Wołowie oraz wrocławski Szkolny Ruch Wolności Politycznej, współpracujący z RKOWzaP.

Tymczasem 4 czerwca 1981 liderzy KPN (w tym Jandziszak) wyszli na wolność.

Jednak 9 lipca zostali ponownie aresztowani (za wyjątkiem Jandziszaka, który - z uwagi na poważną chorobę - pozostał na wolności). W odpowiedzi w lipcu wrocławski MKOWzaP rozkolportował ok. 2 tys. plakatów w obronie ponownie aresztowanych przywódców Konfederacji

Na przełomie 1980 i 1981 KPN w Jeleniej Górze była bardzo aktywna, gdy idzie o akty małego sabotażu. Malowano na murach kotwice i znaki KPN. 11 listopada 1980 ustawiono na cmentarzy Krzyż Katyński. Oblano też farbą pomnik wdzięczności Armii Czerwonej w centrum Jeleniej Góry.

Być może z uwagi na aktywność Konfederacji w Jelenie Górze miejsce w więzieniu schorowanego Jandziszaka zajął Chrystoforosz Tulasz. 24 sierpnia 1981 został zatrzymany (na 3 dni) za kolportaż wydawnictw KPN. 21 września 1981 aresztowano go ponownie (za druk i kolportaż Deklaracji Ideowej KPN). Pierwotnie trzymano go w areszcie Komendy Wojewódzkiej MO, gdzie 24 września doszło do rozruchów, które zostały brutalnie stłumione. Tulasza przewieziono do aresztu w Świdnicy, gdzie przeprowadził 12-dniową głodówkę.

10 października 1981 po wspólnym zebraniu w ZR w Jeleniej Górze RKOWzaP-ów z Wrocławia i Jeleniej Góry oba komitety przeprowadziły akcję na rzecz uwolnienia z aresztu Tulasza. W odpowiedzi na apel wrocławskiego RKOWzaP 12 października 1981 list w jego obronie do wojewody wrocławskiego napisał Władysław Frasyniuk. Natomiast ZR "S" z Jeleniej Góry torpedował inicjatywy tamtejszego RKOWzaP-u. 13 października rozpoczął sie proces Tulasza a następnego dnia został on zwolniony z aresztu za poręczeniem społecznym.

Po zwolnieniu z aresztu Tulasz został mianowany przez Jandziszaka szefem KAB-u Podobszaru KPN Jelenia Góra. 9 listopada ukazał sie pierwszy numer ich pisma - "Rzeczpospolita".

Tulasz reprezentował także jeleniogórski RKOWzaP 21-22 listopada na ogólnopolskim zjeździe KOWzaP-ów w Radomiu.

W listopadzie 1981 powstał Okręg KPN w Legnicy, który rozpoczął wydawanie własnego pisma "Niepodległość".

Materiały są dostępne na licencji CC BY 3.0 PL. 

Zezwala się na dowolne wykorzystanie treści

pod warunkiem wskazania autorów praw do tekstu.